Καύσωνας και χρήσιμοι χειρισμοί μελισσιών

Οι μέλισσες παραμένουν μέσα στην κυψέλη και αυτό φαίνεται από το ότι μεγάλος πληθυσμός των μελισσών συγκεντρώνεται στην είσοδο, από στενότητα χώρου και έλλειψη αερισμού μέσα στην κυψέλη, αφού οι συλλέκτριες εμποδίζονται να  πετάξουν στις βοσκές τους. Το πρόβλημα αυτό είναι σοβαρό και επικίνδυνο για απώλειες από ασφυξία και γίνεται ακόμη  πιο επικίνδυνο, όταν οι κηρήθρες είναι γεμάτες από μέλι.

Η πιο πάνω κατάσταση πρέπει αμέσως να διορθωθεί, κάνοντας τα εξής:

• Μεγαλώνουμε την είσοδο της κυψέλης,

• Με χρώμα υδατοδιαλυτό λευκό  ή με πυκνούτσικο ασβέστη και ένα ρολάκι  βάφουμε την επιφάνεια του τσίγκου του καπακιού στις κυψέλες,

• Προσθέτουμε όροφο με κτισμένες κηρήθρες,

• Ανυψώνουμε με τάκους τη βάση των κυψελών ή

• Μεταξύ καπακιού και κυψέλης  στις  4  γωνίες τους παρεμβάλλουμε  μικρά πλακέ ξυλάκια λεπτά σε πάχος, ώστε να μη χωρούν να βγαίνουν οι μέλισσες. Και έτσι λειτουργεί ο αερισμός στην κυψέλη, οπότε δεν χρειάζεται ανύψωση από τη βάση της κυψέλης.

• Και αυτό το τελευταίο μπορεί να γίνει και σε κυψέλες παλαιού τύπου, με εσωτερικό καπάκι, από όσους  μελισσοκόμους εξακολουθούν να τις χρησιμοποιούν ακόμα.

• Πιο  άμεσα μπορεί να τοποθετηθούν κλαδιά από παχύφυλλα δέντρα  τεμαχισμένα πάνω στο καπάκι και πλακωμένα με πέτρες.

• Κύρια όμως πρέπει να εξασφαλιστεί νερό κοντά στα μελίσσια.

Και πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι η έλλειψη χώρου και αερισμού μπορεί να προκαλέσει  και σμηνουργία. Όχι από σκέψη πολλαπλασιασμού, αλλά από κατάσταση ανάγκης για επιβίωση.