Τρεις τρόποι καταπολέμησης της βαρρόα το χειμώνα

Το γνωστό στους μελισσοκόμους «τσιμπούρι», το άκαρι βαρρόα (Varroa destructor) πολλαπλασιάζεται αποκλειστικά στα κλειστά κελιά του γόνου, και ιδιαίτερα σε αυτά των κηφήνων. Η αντιμετώπιση της ασθένειας δεν είναι εύκολη υπόθεση, αφού το άκαρι προστατεύεται καλά στα σφραγισμένα κελιά του γόνου.

Γι’ αυτό όποιος μελισσοκομικός χειρισμός πρέπει να γίνεται την εποχή που τα μελίσσια έχουν καθόλου ή ελάχιστο γόνο, δηλαδή αρχές χειμώνα, νωρίς την άνοιξη ή καλοκαίρι μετά τους τρύγους.

1. Κινητές βάσεις κυψέλης με σίτα αερισμού: Από τη φύση τους οι μέλισσες έχουν την τάση να καθαρίζουν η μία την άλλη, γνωστή ως «εξυγιαντική συμπεριφορά». Έτσι, μόνο και μόνο η χρήση κινητών βάσεων με αερισμό, βοηθά στην αφαίρεση καθημερινώς 5-10% των ακάρεων που βρίσκονται πάνω στις μέλισσες της κυψέλης. Τα ακάρεα πέφτουν στον πυθμένα, και περνώντας τη σίτα, δεν μπορούν να ξανανέβουν και να προσβάλλουν τις μέλισσες.

2. Επίπαση με άχνη ζάχαρη: Αν γίνει επίπαση με άχνη ζάχαρη, οι μέλισσες καθαρίζουν τις υπόλοιπες από την άχνη, απομακρύνοντας συγχρόνως τη βαρρόα. Όταν η εφαρμοφή γίνει σωστά, η αποτελεσματικότητα μπορεί να φτάσει το 30%.

3.Οξαλικό οξύ (χειμώνας, συνήθως Δεκέμβριο-Φεβρουάριο): Η εφαρμογή οξαλικού οξέως είναι πολύ αποτελεσματική, όταν αυτή γίνει σωστά και με ακρίβεια.

http://www.agronews.gr/